- stręczyć
- stręczyć {{/stl_13}}{{stl_8}}cz. ndk VIIa, stręczyćczę, stręczyćczy, stręczyćczony, rzad. {{/stl_8}}{{stl_7}}'namawiać kogoś do nierządu, pośredniczyć w prostytucji' {{/stl_7}}
Langenscheidt Polski wyjaśnień. 2015.
stręczyć
Look at other dictionaries:
stręczyć — ndk VIb, stręczyćczę, stręczyćczysz, stręcz, stręczyćczył, stręczyćczony 1. rzad. «ułatwiać nierząd, nakłaniać kogoś do nierządu» 2. przestarz. «podsuwać, radzić komuś kupno czegoś, zaangażowanie kogoś do pracy itp.; polecać, rekomendować,… … Słownik języka polskiego
stręczenie — n I rzecz. od stręczyć … Słownik języka polskiego
